* Et08 Numansdorp - Dinteloord - Roosendaal

Zo, Numansdorp zit er op. Beetje twijfel … doorstappen tot Bergen op Zoom … en daar afronden of doorstappen tot thuis. Het begon wat te wringen. Primo … Els had gezegd dat het mooiste stuk na Numansdorp gelopen was. Secundo … hondenweer vanaf morgen. Tertsio … M'n buurman op dat fort vertelde dat ik, wilde ik m'n leven niet beu zijn, tot in het dorp moest lopen of tot de A.zoveel om met het openbaar de oversteek van het Hollands Diep te maken. Hij had er al 2 voetgangers dodelijk zien aangereden worden over die brug. Quatro … het veer dat tot eind september uitvaarde bleek ineens niet meer te varen. Er komt nog …. Vanmorgen het wekkerke gezet om tijdig het veer van 10u te halen. Bij het verlaten van de camping kwam ik de uitbater tegen. Hij vertelde me dat het veer niet meer uitvaarde. In september enkel in de weekends. Maar die man was zo vriendelijk me over het Hollands Diep te loodsen met z'n speedboot. Jawadde 1000pk !!! Hij meerde aan in Willemstad bij zijn maat die er bunkeringschip had in de haven. Hij vergastte me er nog op een 'bakkie pleur'. Erg sympathiek. En dan was er Quinto…. Bijna aangekomen in Dinteloord raakte ik uitgekeken op het zich herhalende landschap. Mooi alleszins, daar dus niet van.. Rivieren, weidelandschappen, koeien in alle geuren en kleuren, schapen van het zelfde laken een broek. En dan sexto …., bijna in Dinteloord nam ik een kleine pauze. M'n I phone had de geest gegeven. Dan pas begin je te beseffen hoe afhankelijk je van dit tuig bent. Even balen maar ik kon niemand verwittigen want ik kende geen nummers. Ik hield het voor bekeken. Vanuit Dinteloord ben ik naar Roosendaal gepikkeld. Trein tot in de koekestad, te voet naar de waterbus en zo naar Kruibeke. Om een beetje m'n eer te redden heb ik het resterende stukje te voet gelopen. Mn I Phone heb ik met Try & Error kunnen resetten op de trein. Een beetje een onverwacht einde, jawel ! Ik denk niet dat ik nog wereldverbazende dingen zou tegengekomen zijn. Die resterende stukjes die ik niet afwerkte ga ik met de weekuitstapjes recht trekken. Voilà zie, dit zit er voorlopig op. Kort samengevat mag ik wel spreken van een zeer mooi pad.

*Et07 Dordrecht - Numansdorp

Het was een geweldige geste van m'n maatje Eĺs om me 4 dagen logies aan te bieden. Ik heb haar dan ook gemeld dat ik dit erg op prijs heb gesteld. Toffe madame mijn kameraad. Vanmorgen, het was begot 7u, heb ik dan met een stevige knuffel afscheid van haar genomen. Ondertussen is de bucketlist met 'To Do's' weeral wat aangespekt. Ik moet op z'n minst 600 jaar oud worden omdat allemaal nog te kunnen bolwerken. Maar goed, m'n neus stond in de richting van Numansdorp. Eerst had ik een paaĺcamping op het oog, iets voorbij Strijensas, maar ik zocht van 3 etappes er 2 te maken. Ik zou voor die 3 trouwens een omweg hebben moeten maken en vanaf woensdag wordt er regen verwacht.

De lucht rook lekker vanmorgen, bitterzoet en ik kon de geur niet thuisbrengen Een beetje mist zweefde over het water en de temperatuur bedroeg een graad of 8. Dat is ideaal om te stappen.

Tot aan de Dordtse Kiltunnel, erdoor en langs de andere oever terug wandelend tot het Hollands Diep viel niet zo goed mee. Stukken verhard maar ook op delen van de dijken waren er opmerkingen te geven. Op vele stukken die niet door schaapjes begrazen werden stond er metershoog onkruid. Als je daar doorbaggert ben je strontnat. Ook delen die ineens afgesloten werden waarbij bij doorgang met art. 34 van het Hollands strafrecht werd gedreigd, dwongen me om vele omwegen te maken. Zo heb ik tot Strijensas langs de ringdijk gelopen. In Strijensas heb je het natuurgebied de oeverlanden. Sjiek natuurgebied dwars door een schorregebied waar vlonderpaden en  houten bruggetjes de vele plassen verbinden. Pech, na 1,5 km versperde een kudde bruine runderen de weg. Er wordt op voorhand gewaarschuwd om niet door zo een kudde te trekken. 25 meter afstand te houden enz. enz. Ik riskeerde het niet. Die gasten waren veel rapper dan ik. Ik kon enkel terugkeren en een bijkomende omweg van 3km maken. Ook niet erg, ik was immers vroeg vertrokken. Iets voorbij de paalcamping daar aan die oeverlanden stopte een auto voor me. De bestuurder, die me aansprak, kwam van die camping af. Het zou de moeite geweest zijn om op die camping halt te houden. Ja jammer, maar dat onthouden we wel. Die brave man bood me zelfs een lift aan waarvoor ik bedankte. Hij trok naar een volgende paalcamping. Dat is ook een manier van kamperen zie !  Ik liep rustig verder en onze maat reed door met zijn volvo. Rond 1 uur zocht ik een bankske op om te schoven. Ik kon tijdterwijl evengoed eens bellen naar de camping om me van een plaatske te verzekeren. Oei, al halftwee en om 3 uur moest ik er zijn. Madam moest weg en zij alleen kon me voorthelpen om toegang te verschaffen. Camping Fort Bovensluis …. Afgesloten met een zwaar ijzeren hek, bewaakt met cameras en honden …. Digitale sleutel om binnen te kunnen …. Dat werd een speedmars. 8km in 90 minuten. Ik voel het aan mijn voeten. Maar het loonde de moeite. Ik zit hier op een gigantisch fort. Bunkers, kruitmagazijnen, geschutskoepels, alles er op en et aan. Mooie graspartijen scheiden de betonnen bouwsels, net een golfterrein. Rustig ook, 3 man en een paardekop tref ik hier aan. Ik ga hier eens rondwandelen zie. Douchke nemen en eten maken. Tot morgen. Ik hoop in 1 trek tot in Steenbergen te geraken. Dat zal wel lukken zeker ? Tot morgen.

**** Met dank aan Rob de Bruin voor het delen op Youtube ****

*Et06 Oud Ablas - Dordrecht

Gisteren stond het bijwonen van Bas z'n presentatie op de agenda. Op tijd reden we door naar Eindhoven, rekening houdend met mogelijke obstructies onderweg. Het ging als een fluitje van een cent. Met de wagen naar de park & ride aan de stadsrand, daar nam je een ticketje van 50 €cent voor de heen en weer reis naar de stadskern. Park & ride was 3,5€. De bus was vlakbij en nagenoeg om de 10 minuten kwam die er aan. Je zou eventueel nog kunnen verpozen in een restauratiepaviljoentje …. 

Om 1 uur waren we al ter plaatse. Ik en Els, en in afwachting van de hoofdactor hadden we ons op het terras van de Irish Pub gesetteld. Bas kwam eraan ! "Jij moet Els zijn" zei hij bij de begroeting. Hij kende haar enkel vanwege enkele door haar geposte commentaren op zijn Polar Steps. Ook Hugo kwam er ondertussen aan. Een Kilkenny beklonk het weerzien. Bas gaf een mooie en waardevolle presentatie. Technisch mooi ineengestoken en inhoudelijk waardevol. Els was in haar nopjes. Dergelijke akkevietjes brengen haar meteen in vakantiestemming. Niet alleen vakantiestemming maar ook de planningsmodus werd geactiveerd. Na het vragenrondje hebben we nog een lange tijd met Bas nagepraat. Misschien zit er voor Els wel meer in. Ja ze speelt met de gedachte om 4 maand samen op te trekken in Oceanië. Wait and see. 

Deze morgen werd ik gedropt in Oud Alblas. Voornamelijk zou ik door de Biesbosch trekken. Ongeëvenaard natuurschoon bij Dordrecht. Ik ben nu een uurtje of 2 verder en verpoos even aan de Kop van 't Land waar een veer je de Merwede overzet. Deze rivier, eigenlijk een kanaal, is de breedste van het land. Mooie wandelpaden tot nu toe waarbij jammer genoeg de vele hoogspanningsmasten de panoramas ontsieren. Ook de fiets'gangs' dragen hier hun steentje bij. De mooie paden worden gedegradeerd tot een fietspiste waar je als wandelaar al vlug met de status van persona non grata wordt bedeeld.

Komen ze van voor je uit aangereden dan maakt de Packleader op kop van de meute je met veelzeggend armzwaaien diets dat je berm moet induikelen. Hun smoelwerk spreekt boekdelen bij het voorbijrijden. Grimassen en getuitte lippen die de bovenmenselijke inspanning moeten onderlijnen, hier en daar nog een oerkreet om het manzijn te laten gelden of misschien wel om de plaats in de pikorde te bevestigen. 

Komen de kudde van achter je aangereden dan zijn het dezelfde oerkreten die opwellen. Paaltjeeeeuu, heeeeeyyyyy, hooooo opletteeeeuuu, fietseeeuuur, OPZIJ…. jjj. Ja opzij opzij, de poppenstoet rijdt hier voorbij ! De Grootste Teut die rijdt van voor, achter hem aan klinkt het in koor …. OPZIJ OPZIJ. Ze blijven alleszins niet onopgemerkt. Dit stoer vertoon is voer voor een gans congres aan psychologen. 

Maar ja Jan, gun deze mensen toch hun pleziertje. Het is misschien de ideale uitlaatklep ter compensatie van de wekelijkse werklast of het krom en gebukt lopen onder gecommandeer van een bazige wederhelft. 

Ik wandel nog wat voort. Jaja, van hier werd het heel mooi. Echt de Biesbosch in. Even gedaan met verharde wegen en ik had nu de binnenpaadjes te volgen door rietbeemden en met knotwilgen afgezoomde oeverpaadjes. De Nieuwe Merwede lag op 150m afstand van het wandelpad. Sjiek, ongelooflijk. Iets verder tussen het lis en het riet had ik best een machete kunnen gebŕuik. Het pad was precies in onbruik geraakt en daardoor was de begroeiing beginnen woekeren. Nu, lang heeft dit niet geduurd maar de meegegroeide brandnetels waren er iets teveel aan. Els had oudertoezicht en kwam  samen met haar bejaarde moeder naar de theetuin/paardenmelkerij aan de Biesbosch. Een zeer gezellige tuin waar je ook pannekoekskes kunt krijgen. Het was daar echt geen commerciele bedoening. Je kon iets bestellen waarbij je op een mooi plaatsje in de tuin kon plaatsnemen. Je mocht er zo lang zitten als je wou. Men komt er zelfs niet vragen of je nog iets wil consumeren. Na de theetuin viel er nog een 6km te stappen door het Elzenbos. Ook weeral een oase van rust in de rand van Dordrecht. Het was weeral een mooie dag. Morgen zeil ik naar Numansdorp. De meet komt weeral in zicht. 

*** Met dank aan Josje68 voor het delen op Youtube ****

*Et05 Nieuw Lekkerland - Oud Ablas

Van Nieuw Lekkerland naar Oud Alblas was vandaag de bedoeling. Volgens Els werd dit stukje Nederland, de Alblasserwaard,  ooit bekroond met de titel zijnde het mooiste weidelandschap van Nederland. Ik wil het geloven. Deze morgen werd ik gedropt in Lekkerland, wat een naam zeg. Zou het toekennen van deze naam ook iets te maken hebben gehad met het invoeren van de bevolkingsregisters ten tijde van Napoleon ? Toen gaven de Hollanders namen op ter registratie die onmogelijk door een Fransman konden uitgesproken worden. Enkel om hen te koejoneren. Namen zoals Knor, Olifant, Naaktgeboren, Potje Stroop werden er toen geregistreerd door de Franse ambtenaren. Ja, hun fratsen zouden de tand des tijds weerstaan. Nu zitten ze nog steeds met die stuipenopwekkende achternamen opgescheept. Maar ik denk dat ze daar hun Hollandse frak aan vagen.  

Els reed terug naar Oud Alblas vanwaar ze me tegemoet zou lopen. Ik was juist de wandelpromenade van Kinderdijk gepasseerd toen ik haar ontmoette. 

In Kinderdijk krioelde het van de Japanners. Selfies met de molenwieken. Het is een knap stukje werelderfgoed dat molenpark daar in Kinderdijk. Ook weeral knappe tiendpaden belopen weliswaar onder een grijze hemel maar dat deerde niet. 

Even iets gaan drinken in Kat en Wilg, een sjieke afspanning middenin de Alblasserwaard. Daarna verder tot in Alblas. Ik ga het landschap niet te veel bestoefen. De bewoners beschrijven hun biotoop als parels van dorpjes, dijken, knotwilgen, molens, rietoevers, koeien en weiden. Het is een oer-Hollands landschap, midden in de Randstad. De fotootjes spreken voor zich. 

Rond 5u waren de 22 paaltjes gestreden. Weeral een fijne dag voorbij met m'n beste stapmaat. Super en unieke ervaringen. Wat kan ik ervan genieten. Morgen gaan we naar Eindhoven om naar de uiteenzetting te gaan luisteren van Bas Idsinga, de jongen uit Deventer die de wereld rondfietst en even een break heeft ingelast. Ik zal den Hugo daar zien. Die was ook vol interesse.  We hebben er alleszins al klap. Tot morgen

** Met dank aan Josje68 voor het delen op Youtube ****

*Et04 Haastrecht - Nieuw Lekkerland

Zo deze dag zit er ook op. Wat een trieste camping was me dat daar Haastrecht. Camping Batenstein, je zou denken aan een landgoed van de 1 of andere weledelgeborene. Je kon je evengoed op een braakliggend terrein installeren. Een tegenvaller na zo een natte wandeldag. Vanmorgen opgekraamd, tent was droog gewaaid. Het landschap dat vandaag werd geleverd wordt vertrouwd. Weiden, kavelsloten, molens, koeien en schapen in een prachtig landschap. De huizen met hun tip top verzorgde tuinen lijken tegen elkaar op te bieden in schoonheid. Het straalt prestige uit, ook al zit je hier op de boerenbuiten. Soms waan ik mezelf in een playmobiel setje. Alles zo keurig en perfect ogend geordend in harmonie met het landschap. Daar moet je bij ons ver naar zoeken.Een 25 paaltjes vielen er te wandelen vandaag en het ging heel vlot. Geen ontmoetingen te noteren maar in Schoonhoven bij een koffiestop heb ik toch een leuke babbel gehad met de cafébazin. Zulk een grote rugzak wekt vragen op. En zeker als je alleen bent is dat het geval. In Schoonhoven moest ik de Lek over met de veerboot. Dat is in NL niet gratis. Vervolgens over de reeds vermelde tiendenwegen naar m'n bestemming. Veel wind, goed opletten geblazen of ik belandde met m'n foor in de sloot. 

Rond 6 uur stond ik in Nieuw Lekkerland. Aan Els, die me daar zou oppikken, schreef ik dat ik de gebraden kiekskes en roomsoezen al vanuit Streefkerk zag rondvliegen. Aan de hervormde kerk wachtte ik haar op. Weeral een hartelijk weerzien met m'n dikke vriendin. Morgen brengt ze me terug naar Nieuw Lekkerland en komt me vervolgens tegemoetgelopen vanuit Oud Alblas. Een mooie dag was het. Tussen de buitjes door kunnen lopen en vanavond moest er geen tent opgesteld worden. Wat een luxe. Dat besef groeit wanneer je zo eens enkele dagen zonder comfort de paden bewandelt. 

Fotootjes ga ik op Polar Steps zetten. Google photos maakt geen album aan.

https://www.polarsteps.com/JanVanDongen3/1904395-floris-v-pad?s=35365d22-5ff7-41e8-ac47-6eda38cfcf4a

Met dank aan Josje68 voor het delen op Youtube ****

*Et.03 Woerden - Haastrecht

  

Dikwijls wakker geworden deze nacht. M'n norse buurvrouw maakte veel kabaal in haar dromen. Plus de A12 Amsterdam - Utrecht zorgt ook voor extra lawaai. 's Nachts valt dat eens zo hard op. 

Het weer zag er goed uit deze morgen. Voorlopig toch nog. Opkramen en weg. Het pad liep langs een werf waar het verkeerdbord C01 en enkele bareeltjes de toegang afsloten voor het verkeer. Ik loop er voorbij. Dit verbodsbord slaat niet op voetgangers maar enkel op voertuigen. Vroeger, lang geleden heb ik nog opleiding gekregen in verkeerssignalisatie. Komt daar de werfleider afgelopen, een Surinamer. Dat is 300 euro. 'Gij zwanst zeker ?'. De mens verstond me niet en dacht dat ik vroeg om er wat af te doen. 150 euro en voor één keer laat ik het hierbij. Hij moet gezien hebben dat ik zijn lukratief handeltje doorhad en grapte heel het zaakje weg. Ik heb wel een hele omweg moeten dien. Het stappen verliep vlot. Bij een rustpauze kwam er een snelwandelaar aangesjeesd. Jongens, die ging vlug. Hij was lange afstandswandelaar. Onder de 100km vertrok hij niet. Zijjn langste tocht non stop was Leeuwarden - Vlissingen. Verder deed hij mee aan de Kennedymarsen. Ik moet het eens opzoeken wat het is. Ik pas voor zulke exploten.

Ik was in Oudewater aangekomen en er stond een marktje. Een portie kibbelingen werd het deze keer. Opnieuw begon het te regenen. Wat miezeren en ik trok m'n regengerief aan. Voor mij lag een tiendpad van bijna 8km tussen Oudewater en Haastrecht. Het begon te gieten. Hoog opgeschoten gras, wel 50 koeienhekken over moeten oversteken, enkele malen over omgewaaide bomen en bakken water. Je mag doen wat je wil maar je houdt je lijf niet droog. Een geluk dat ik mn tentje tussen 2 buien door heb kunnen rechtzetten. Pft ook mn slaapzak nat, bottienen zeiknat …. plezant is anders. Met m'n vuurke probeer ik het een ander droog te krijgen. Maar ja, zoiets hoort erbij. Morgen kan ik onder een dak slapen zie ! Ik krijg logies. Ik stop hier, ik zet er wat fotootjes bij. Veel zijn het er niet want het regende te hard. Tot morgen.  

br /> **** Met dank aan Josje68 voor het delen op Youtube ****

*Et.02 Nieuwerhoek - Woerden

Ik was vrij vroeg wakker vandaag. Gisteren heb ik dan ook heel vroeg het licht uitgedaan. 9 uur denk ik. Veel was er niet te zien op de camping van Miranda. Oh dat smaakt zie, onderweg een pichetje witte wijn gekocht en ik kan het niet laten om er nu al van te nippen.  Een mooie compensatie voor het kraantjeswater en al die plassen en grachten die ik tegengekomen ben. Schol en op de gezondheid. Waar was ik gebleven ? Juist de camping. Caravans mooi gealigneerd, alles doodstil en nergens beweging te bemerken wat waarschijnlijk te verklaren valt omdat de wederhelft van boerin Miranda zijn akkers rondomrond rijkelijk met beer bestrooid had. Den buiten … moet je erbij nemen. 

Kort na m'n start werd ik aangesproken door een dame die haar hond uitliet. Dat beest gromde vervaarlijk maar had zichtbaar meer schrik dan ik. Wandelstokken komen soms dreigend over op honden. Niet alleen honden, dat ondervond ik later. De dame was ook wandelfanate en had ook Santiago op haar palmares staan. Het lijkt alsof er magneten in het spel zitten bij dergelijke ontmoetingen. Magisch, Jaakske moeit zich constant. 

Weldra bereikte ik Breukelen. Even krentenbollen aanschaffen en een bakkie koffie scoren op een terraske. Ik vroeg  'een koemmeke koffe madam' om de reactie te zien. Dat kan je dus van ver raden. Appelgebak, een verplicht nummer, nee hoeft echt niet mevrouw.

En maar stappen langs de waterlopen. Ik stel me de vraag hoe ze het klaarspelen hier in Holland om hun peuters en kleuters de verdrinkingsdood te besparen. Nee geen hek of afspanning, wel een sloot en doorgaans zie je niet dat het een sloot is want de eendekroes die er op drijft geeft de indruk dat je er op kan stappen. Maar het zijn schilderachtige tafereeltjes waar je voorbij wandelt. Ineens realiseerde ik me dat ik hier 5 meter onder de zeespiegel aan het flaneren was. Het B-NL fictiefeuilleton 'Als de dijken breken' kwam me levendig in memorie.

In  Kockengen ben ik wat inkopen gaan doen. M'n douchegel kwijtgespeeld op de Gaaspercamping en dat was de hoofdreden. Ineens maar wat inkopen gedaan en aan het viskraampje daar op markt een lekkere lekkerbek, de grootste die er was, tot ridder geslagen. Ondertussen was het beginnen te regenen en er moest nog heel wat gestapt worden Een stel fietsers op het Heincop kanaal wilde ik op de hoogte brengen van m'n ontmoeting met een amazone op een padje van 2 meter breed. Weerszijden, je raadt het : Water.  Zij kwam in de tegenovergestelde richting aangelopen met haar paard. Dat beest kende wel mensen maar een mens met een grote blauwe rugzak en 2 dunne voorste poten zijnde wandelstokken waren ronduit beangstigend voor dat paard. 2 meter spel, niet meer, het sop ernaast het enige alternatief. Gelukkig stapte de amazone af en kon haar beest tot rust brengen. Ik kon verder.

Het fietsersgezelschap stelde m'n informatie op prijs. Ik kreeg als beloning wat uitleg over de prestigieuze huizen en eigendommen die ik daar gisteren langs de oevers van de Vecht aantrof. Het verhaal bleek een kopie te zijn van wat er in Gouden Eeuw in Antwerpen plaatsvond. Toen ontstonden de 'Hoven van Plaisantieën' in de rand van Antwerpen. Eigendommen  van de rijke upperclass, kooplieden e.d. die weelderige buitenhuizen optrokken om hun welstand te etaleren. Met de fratsen van 'den Bloedhertog Alva' tijdens de Spaanse overheersing, gingen ze lopen uit Antwerpen en vestigden ze zich meer noordwaarts. Degenen die in Amsterdam terechtkwamen verkochten er dezelfde show. De Amsterdammers kieperden al hun huisvuil in de grachten wat een stank tot gevolg gaf. De elite week uit.

Maar ik was aan het wandelen. Ondertussen liep ik langs de boorden van de Oude Rijn. Magnifiek, een onverhard pad bovendien, en eŕ kwam geen eind aan. Was ik niet kwaad voor. Op een gegeven moment stond ik stil aan een bord dat wat uitleg gaf over de waterlinies in Holland.  Een koppel sprak me aan want ze hadden me al eerder op de dag opgemerkt. Die rugzak, wandelstokken enz. Er ontspon zich een aangename conversatie. Ja de nieuwsgierigheid van mensen brengt soms fijne gesprekken op. Santiago, de buren van hen gingen eerstdaags terugkeren van hun tocht. Mevrouw haar interesse was gewekt maar ze vreesde dat dit haar fysische mogelijkheden oversteeg. Nog tof gebabbeld en de dame vond het Vlaams, waar we ons in uitdrukten, zo fijn. Met het tv feuilleton Wietze beleefde ze veel taalplezier. De uitdrukking 'Ik zie je graag' sprak tot haar verbeelding. Dit  nadat de vraag viel … wat vind je vrouw ervan dat je allen er op uit trekt. Mijn antwoord dat 'Iemand graag zien' ook inhoudt dat je mekaar moet kunnen loslaten. Ja, daar ging ze mee akkoord. Dit was een heel fijne ontmoeting. Aan het Brediusbos van Woerden namen we afscheid. Nog 1000 meter to go. Je gaat me niet geloven …. Ik werd aangevallen door een rivierkreeft in dat bos. Maar ik heb er een fotoke van. Op het pad stond dat beestje in slagorde opgesteld. De scharen in aanvalspositie. Ik dacht eerst dat het beestje uit iemand zijn boodschappentas was gevallen maar nee !!! Alive en kicking and ready to attack. Ja goed, ik stop nu, moet nog koken, douchen, de camping hier in Woerden is top. Mijn buren zijn 2 eenden, een waterkieken, er is een kauw bijgekomen en er was al een heel norse buurvrouw …. Morgen is er een nieuwe dag.  En het gaat water gieten. 

** Met dank aan Rob de Bruin voor het delen op Youtube ****

*Et.01 Amsterdam - Uitermeer - Nieuwerhoek

Ik kan terugblikken op een mooie dag alhoewel er een klein probleem te melden viel. Een fit in m'n camelbag zorgde er deze nacht voor dat de helft van mijn kleerkast kon uitgewrongen worden. M'n rugzak werd vandaag omgebouwd tot droogrek, het zonnetje deed de rest. 

Rond 10 uur kon ik vertrekken. Die lange baan terug van 10km naar het punt waar ik gisteren het pad verliet heb ik halverwege verlaten. Op zo een hoofdbaan wandelen is maar niks. Ik kwam een Gr pad tegen en besloot het er op te wagen van verderop aansluiting te vinden op het Florispad. Prachtig wandelen werd het op het Aertveldpad, aansluitend het kanaal Noord-Holland - Utrecht volgend tot in Vecht en Gein waar ik gelukkig een veerpontje aantrof om over te steken. Een vriendelijke dame zette me gratis over. Ik had anders zeker 10km om moeten lopen naar een brug. Toch veel op verharde weg gelopen. Het Aertveldpad en enkele stukjes langs de Vecht niet te na gesproken. 

Overal waar je kijkt zie je sloten en grachten rond de huizen. Boeren moeten geen afspanning plaatsen want sloten en beekjes begrenzen de graasweiden. Alles draait hier rond water. Ontelbare woonboten liggen aangemeerd aan de waterkant. Op de oever breiden ze uit met een tuintje en soms loopt het jaagpad dwars door die tuintjes. Het moet vermeld worden dat alles netjes onderhouden wordt. Bij ons zou zoiets onmogelijk zijn. Binnen de kortste keren zouden de oevers vol barakken, afgedankte caravans en schroothopen staan. Iets verder op de Vecht kom je ook piekfijn onderhouden oevers tegen. Bloemperken, gemillimeterde grasperken, mooie boten, statige huizen, de gehele omgeving straalt welstand en finesse uit. Ik denk dat ik vandaag evenveel moois op de oevers van kanalen en rivieren heb gezien dan een Duitse toerist tegenkomt die een 10-daagse rivercruise doet op den Blauwen Donau. Öp de camping aangekomen werd ik gemoedelijk ontvangen door Miranda de boerin. Kiest maar een plekje uit zei ze en dat heb ik ook gedaan. Ik sta naast een Engelsman die 3 jaar in Antwerpen heeft gewoond op het Falconplein. Hij sprak geen woord Vlaams. Ik heb niet veel zin om Engels te spreken en een conversatie te beginnen. Zoiets vreet te veel energie bij een one-way conversatie. Ik lig al plat nu. 26km op verharde wegen zijn extra vermoeiend met 20kg op je bult. Nog even posten zie en morgen verkennen we verder de provincie Utrecht. Diaar hebben we onderweg de provincie Noord-Holland voor ingeruild. Tot morgen

--------------

---------------

**** Met dank aan Josje68 voor het delen op Youtube ****

*Et00 - Weesp - Muiden - Amsterdam

Dag 1 op het Floris V pad mag aan de analen der geschiedenis worden toevertrouwd. De wekker stond op 5 u deze morgen maar ik was al eerder wakker. Alles lag klaar, backpack geladen en de veiligheidspal eraf, kleren ook. Het was enkel een kwestie van een stortbad te nemen, aankleren, boterhammekes smeren en schuppes.  ( Een stortbad is een volksuitdrukking die gebruikt werd toen de mensen nog geen douche bezaten en zich 1 keer in de week naar het stedelijk badhuis begaven om zich proper te maken ). 

Te voet naar Beveren moest ik onderweg al een stortbui incasseren. Het was maar even, en dat hoort er ook bij. Vlotte treinen en bij het wachten op de Amsterdammer in Berchem kreeg ik het gezelschap van een olijke bejaarde die ook zijn plezier in het stappen had gevonden. Ik kreeg geen spel tussen zijn getater.  Hij had met 6 vrouwen afgesproken om in Schelle te gaan wandelen.Die waren ondertussen toegekomen en hingen aan zijn lippen. In België was de spoorweg één grote verzameling knoeiers volgens hem. Geregeld spoorde hij in NL en gisteren was hij nog in de Drunense heidd actief geweest. Sappigen tiep, maar ik kreeg geen woord geplaatst. Nu, de spoorwegen in NL, daar kan je je klok op juistzetten. Waarom kan dat bij ons toch niet ? Ik ga niet beginnen zagen hoor. 

In Schiphol werd het overstappen naar de Sprinter richting Utrecht. Het is de moeite om het volk daar in Schiphol gade te slaan. Een kleurrijk allegaartje aan reizigers zorgt er voor de sfeer. Op het perron, ik zat al in de trein voor Weesp, stond er een roodharige gozer, wit hemd helemaal toegeknoopt, hij stikte bijna en zijn zwarte broek was gemaakt om overstromingen te trotseren. Die knakker begint er al capriolen makend neens op de vensters van de stilstaande trein te kloppen en met de middelvinger gestrekt de reizigers te begroeten. Zo high als een zwangere kanarie. 

De rit naar Weesp verliep eveneens vlekkeloos en om 11 uur stapte ik er af. Ik moest wel langs de invaliden uitgang buitenstappen want je geraakt in NL enkel buiten als je je uitscant aan een registratiepaaltje. Nougabolle, ik geraakte met de QR code van mn ticket niet buiten. Als invalide Belg lukte het wel. 

Naar Muiden nu. Kort stukje, 4 paaltjes. Prachtige omgeving met plaatsjes die Anton Pieck zouden inspireren. Vanuit Muiden richting Gaasperplas in Amsterdam was het iets minder pittoresk maar het samenspel, de harmonie van sloten en grachten, weidse vlakten met  massas koebeesten, cowboys ontbraken nog net, en dan het meest spectaculaire zijnde zijn de zeilschepen die in de verte voorbijglijden. Niet op het water maat het lijkt erop dat ze over een weide glijden. Raar, een mast met zeilen die voortschrijdt met als decor een bomenrij. Ondertussen kreeg ik gezelschap van een stapster, een dame met respectabele leeftijd, die vroeger in het onderwijs haar boterham verdiende. Toffe babbel gehad. In Kinderdijk ging ze snelschaatsen, ze wist me alles te vertellen over de molens aan het Naardermeer. 

Ik volg Lynn op Polarsteps. Zij stapt nu het Adelaarspad in Tirol, Oostenrijk.  31000 hoogtemeters op 400 km. Geen amateursonderneming. Zij stuurde me onderweg enkele fotootjes van de majestueze Alpen. Als tegenprestatie stuurde ik haar een selfie met wat koeien en een ezel. 'Flat is beautifull' zo repliceerde ze. Ik geef haar gelijk : Het is hier erg mooi.

Ja tot aan de camping was het rustig stappen. Mooi, veel water … beekjes, kanaaltjes, rivieren, plassen a gogo. Ik was een beetje bevreesd om hetzelfde landschap aan te treffen zoals in Groningen, helemaal in het Noorden. Nee, ik werd aangenaam verrast. 

Rond 5 u kon ik op de camping inchecken. Redelijk duur, 14 euro voor een plekje van 2 vierkante meter, 80 cent voor een douche en ook voor warm water om af te wassen, 80 cent om een toestel op te laden … het loopt op maar toch, dit vind ik de ultieme ontspanning. No rush en terug naar de basics. Ik ga stoppen. Moet nog koken. Dan kruip ik er in. Schluss nu en tot morgen. 

-------------------------

**** Met dank aan Rob de Bruin voor het delen op Youtube ****